...Persoonlijk heb ik weinig beeld van de Finse muzikale cultuur. Ik ben me bewust van sommige volksmuziek en ik ken een aantal van hun vreemde doch prachtige muziekinstrumenten. Maar als ik nu aan Finland denk, denk ik vooral aan de “Nordic” blonde gozer met een arm vol tattoos die staat te headbangen op Hard Rock. Micke & Lefty (met de hulp van hun goede vriend en collega Chef) bewijzen dat die hardrock energie ook de Blues ten goede kan komen. Vanaf het eerste nummer op Let the Fire Lead staan alle tellers op 10 en dat niveau gaat niet omlaag. Wellicht is er wat verbazing en nieuwsgierigheid bij de luisteraar omdat je niet weet wat je moet verwachten, maar al snel zal dat veranderen in een jeugdige vreugde. Het is namelijk meteen te horen dat je te maken hebt met muzikanten die spelen met een ongelooflijk plezier...

Samen met een keur aan special guests, levert Cindy Cashdollar op “Waltz for Abilene” een vulkaan aan bloedmooie en supergoede sliding op dobro, lapsteel en Weissenborn in een grote variatie aan muziekstijlen. Het risico van confrontatie met virtuozen is altijd, dat het ontaard in bloedeloos technisch gefreak, maar hier is het verre van dat en wordt elke gastmuzikant precies op zijn/haar sterkste punten ingezet, totaal in dienst van de compositie en met de focus op emotie.
Zoals de titel van het allermooiste nummer ”Salvation” (vertaling: verlossing, zielenrust) ook aangeeft. Verheven muziek die je in deze Corona-tijd, even alle ellende en vrees doet vergeten en je naar een gelukzalige droomwereld voert. Voor het eerst in mijn 2-jarige SRBB-reviewing geef ik dan ook een waardering met vijf-sterren (cijfer 9½)