Jim Byrnes – My Walking Stick

CD recensie uit “Rootsville” – House of Refuge

Jim Byrnes’s vorige CD werd unaniem positief opgepikt, zowel door de pers als door het muziekadorerende publiek. Op het gebied van singer songwriter kun je gerust stellen dat deze plaat – van een relatief onbekende artiest – een schot in de roos was. Veel van wat bij Black Hen Music vandaan komt, en tevens de productie van Steve Dawson heeft, ontvangt bijna automatisch de garantie van een succesvol vooruitzicht. Dawson’s talent voegt toe, en mede dankzij zijn inbreng is men schijnbaar in staat de juiste condities te creëren.

Beide heren besloten nog eens een samenwerkingverband aan te gaan. Extra kritisch heb ik mijzelf opgesteld, bang voor een herhalingsoefening.
Kwalitatief gezien voeren ze inderdaad een identiek kunstje op, echter zonder te vervallen tot een soort replica. Eerlijk gezegd vind ik My Walking Stick – ver boven verwachting – vele malen interessanter dan zijn voorganger, en dit is voornamelijk vanwege de zeer sterke songkeuzes. De nummers zijn allemaal stuk voor stuk blues, soul & gospel geïnfecteerde nummers.
Op eerste beluistering klinken ze allemaal als doorgewinterde klassiekers, maar dat is helemaal waar. My Walking Stick is een heerlijk stemmig album, waarbij de uitvoering optimaal in dienst staat van de uitgekiende nummers.

Eigen geschreven materiaal, traditionals, en covers van Irving Berlin, Robbie Robertson, Suzie Ungerleider, etc. Muziek over leven, dood, angst en tranen. What are they doing in Heaven today? wekt de suggestie dat er meer is dan dit tijdelijke bestaan. My Walking Stick biedt het neusje van de zalm in troostrijk en hoopgevend songmateriaal. Ongekend mooie CD van Jim Byrnes.