Ons kwam zojuist het verbijsterende nieuws ter ore, dat muzikant Dick Wagensveld op slechts 53-jarige leeftijd in het harnas is gestorven, gisteren tijdens een optreden bij Paasblues in Asten.Hij overleed aan een hartstilstand; reanimatie mocht helaas niet meer baten.
Dick was bassist bij The Shiner Twins en Rootbag, twee uitstekende bands, die beiden al meerdere malen optraden voor de Stichting Rhythm & Blues Breda.
Ons medeleven gaat uit naar zijn gezin, familie, vrienden en uiteraard de bandleden van Shiner Twins en Rootbag.
We zullen Dick missen en hem herinneren als een innemend en sociaal persoon, gedreven muzikant en zoals ik hem ken: altijd goed geluimd.
Binnen enkele weken zal de nieuwe cd van de Shiner Twins uitkomen, waarop Dick's onsterfelijke basklanken te horen zullen zijn.
We leven in een keurig geordende maatschappij: alles is keurig in hokjes en vakjes gestopt, zodat we weten waar we aan toe zijn. Zo ook in de muziek: pop, soul, country, blues, rock ‘n’ roll. het is allemaal zo duidelijk als wat. Als we een CD zoeken van Jantje Smit of Frans Bauer, weten we in ieder geval waar we het niét moeten zoeken. Heel fijn die duidelijkheid, maar wat te doen als we te doen krijgen met een band die blues, country, rock ‘n’ roll en een vleugje pop welhaast schaamteloos op één CD zet? Dat riekt naar een allegaartje van “we weten het ook niet precies”. Riekt, want Bradley’s Circus is er in geslaagd om een prachtige plaat te maken, waar al deze zojuist genoemde stromingen in elkaar smelten op een manier die we nog maar zelden gehoord hebben:
‘One Crow Murder’ is de titel van de nieuwe CD van Ben Prestage. Ben Prestage is een bluesman uit Florida die zijn hele leven al uit de bocht aan het vliegen is en daarover prachtig verhaalt in zijn noeste eenmansblues. Binnenkort verkrijgbaar en binnenkort is Ben Prestage ook live te bewonderen in Breda.
Raphael Saadiq ken ik eigenlijk vooral als producer van een heel legioen neo-soul artiesten (onder wie D’Angelo, Macy Gray, Leela James, Angie Stone, Jill Scott, Joss Stone, John Legend en Kelis) maar ook als uitvoerend artiest heeft deze Amerikaan een aantal platen op zijn naam staan. Het zijn platen die stuk voor stuk konden rekenen op bijzonder positieve recensies, maar desondanks is Raphael Saadiq nog lang niet zo bekend als de artiesten voor wie hij plaats nam achter het mengpaneel. Dat kan best wel eens gaan veranderen met zijn vijfde soloplaat Stone Rollin', want wat is dit een sterke plaat.
Hij is een ‘soulman’ in hart en nieren! Ben l’Oncle Soul won de Franse Grammy voor beste Nieuwe Live Act, zijn single Soulman is wereldwijd een dikke hit, in Frankrijk verkoopt hij alle zalen moeiteloos uit (waaronder 3 keer Le Zénith in Parijs), maar ook in Nederland (2 uitverkochte Paradiso’s), Duitsland en de rest van Europa is hij razend populair.
